Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

song and dance

  • 1 canorum

    cănōrus, a, um, adj. [canor], of or pertaining to melody, melodious, harmonious, euphonious; neutr. or act. (of sound, men, animals, instruments, etc.; class. in prose and poetry).
    I.
    Neutr.:

    profluens quiddam habuit Carbo et canorum,

    flowing language and a melodious voice, Cic. de Or. 3, 7, 28; Tac. A. 4, 61:

    voce suavi et canoră,

    Cic. Brut. 66, 234:

    vox Sirenum,

    Ov. A. A. 3, 311; Petr. 59, 3.—As a fault in delivery, singing, sing-song, droning:

    sine contentione vox, nec languens, nec canora,

    Cic. Off. 1, 37, 133; cf.

    cano, I. A. 2: canoro quodam modo proclamare,

    Quint. 11, 3, 170; Juv. 7, 18:

    hinnitus edere canoros,

    Suet. Ner. 46:

    versus,

    Hor. Ep. 2, 2, 76: nugae, mere jingling (Voss), id. A. P. 322: plausus, Claud. Cons. Prob. et Olyb. 175.—As subst.: cănō-rum, i, n., melody, charm, in speaking:

    omnino canorum illud in voce splendescit,

    Cic. Sen. 9, 28.—
    II.
    Act.
    A.
    Of men:

    canorus orator et volubilis et satis acer,

    Cic. Brut. 27, 105:

    turba,

    Ov. F. 6, 671:

    ut Gaditana canoro Incipiant prurire choro,

    in song and dance, Juv. 11, 162 Web.:

    Triton,

    Ov. M. 2, 8:

    Aeolides, i. e. Misenus,

    id. ib. 14, 102.—
    B.
    Of animals:

    cum hoc animal (gallus) sit canorum suă sponte,

    Cic. Div. 2, 26, 57:

    aves,

    Verg. G. 2, 328:

    ales, i. e. cygnus,

    Hor. C. 2, 20, 15:

    olor,

    Prop. 2 (3), 34, 84:

    Peneus canorus avium concentu,

    Plin. 4, 8, 15, § 31:

    cicadae,

    id. 11, 26, 32, § 92.—
    C.
    Of instruments:

    fides,

    Verg. A. 6, 120; Hor. C. 1, 12, 11:

    aes, i. e. tubae,

    Verg. A. 9, 503; Ov. M. 3, 704:

    chelys,

    Sen. Troad. 325:

    fila lyrae,

    Claud. Rapt. Pros. 2, praef. 14.— Hence, * adv.: cănōrē, harmoniously:

    musice mundus et canore movetur,

    App. Doctr. Plat. 1; cf. cano, I. B.

    Lewis & Short latin dictionary > canorum

  • 2 canorus

    cănōrus, a, um, adj. [canor], of or pertaining to melody, melodious, harmonious, euphonious; neutr. or act. (of sound, men, animals, instruments, etc.; class. in prose and poetry).
    I.
    Neutr.:

    profluens quiddam habuit Carbo et canorum,

    flowing language and a melodious voice, Cic. de Or. 3, 7, 28; Tac. A. 4, 61:

    voce suavi et canoră,

    Cic. Brut. 66, 234:

    vox Sirenum,

    Ov. A. A. 3, 311; Petr. 59, 3.—As a fault in delivery, singing, sing-song, droning:

    sine contentione vox, nec languens, nec canora,

    Cic. Off. 1, 37, 133; cf.

    cano, I. A. 2: canoro quodam modo proclamare,

    Quint. 11, 3, 170; Juv. 7, 18:

    hinnitus edere canoros,

    Suet. Ner. 46:

    versus,

    Hor. Ep. 2, 2, 76: nugae, mere jingling (Voss), id. A. P. 322: plausus, Claud. Cons. Prob. et Olyb. 175.—As subst.: cănō-rum, i, n., melody, charm, in speaking:

    omnino canorum illud in voce splendescit,

    Cic. Sen. 9, 28.—
    II.
    Act.
    A.
    Of men:

    canorus orator et volubilis et satis acer,

    Cic. Brut. 27, 105:

    turba,

    Ov. F. 6, 671:

    ut Gaditana canoro Incipiant prurire choro,

    in song and dance, Juv. 11, 162 Web.:

    Triton,

    Ov. M. 2, 8:

    Aeolides, i. e. Misenus,

    id. ib. 14, 102.—
    B.
    Of animals:

    cum hoc animal (gallus) sit canorum suă sponte,

    Cic. Div. 2, 26, 57:

    aves,

    Verg. G. 2, 328:

    ales, i. e. cygnus,

    Hor. C. 2, 20, 15:

    olor,

    Prop. 2 (3), 34, 84:

    Peneus canorus avium concentu,

    Plin. 4, 8, 15, § 31:

    cicadae,

    id. 11, 26, 32, § 92.—
    C.
    Of instruments:

    fides,

    Verg. A. 6, 120; Hor. C. 1, 12, 11:

    aes, i. e. tubae,

    Verg. A. 9, 503; Ov. M. 3, 704:

    chelys,

    Sen. Troad. 325:

    fila lyrae,

    Claud. Rapt. Pros. 2, praef. 14.— Hence, * adv.: cănōrē, harmoniously:

    musice mundus et canore movetur,

    App. Doctr. Plat. 1; cf. cano, I. B.

    Lewis & Short latin dictionary > canorus

  • 3 canōrus

        canōrus adj.    [canor], of melody, melodious, harmonious: quiddam habere canorum, a melodious voice: modi, Iu.: vox... nec canora, not sing-song: nugae, mere jingling, H.— Sing n. as subst, melody, charm (in speaking): illud in voce. —Producing melody, sounding melodiously, musical, euphonious: orator: chorus, song and dance, Iu.: Aeolides, i. e. Misenus, O.: animal (gallus): aves, V.: olor, Pr.: fides, H.: aes, i. e. tubae, V.
    * * *
    canora, canorum ADJ
    melodious, harmonious; resonant, ringing, sonorous; tuneful; songful, vocal

    Latin-English dictionary > canōrus

  • 4 modulor

    mŏdŭlor, ātus, 1, v. dep. [modulus], to measure off properly, to measure; to manage properly, to regulate.
    I.
    In gen. (only post-Aug.):

    in modulanda statūs longitudinisque ejus praestantiā,

    Gell. 1, 1, 1; cf.:

    quanta longinquitas corporis ei mensurae conveniret, modificatus est,

    id. ib. fin.:

    ita modulante naturā,

    Plin. 2, 54, 55, § 142.—
    II.
    In partic., of singing, speaking, dancing, etc., to measure rhythmically; to modulate; hence, transf., to dance, to represent by dancing; to sing, to play (class.):

    ipsa natura, quasi modularetur hominum orationem, in omni verbo posuit acutam vocem,

    Cic. Or. 18, 58; cf.:

    hominum aures vocem naturā modulantur,

    modulate, id. de Or. 3, 48, 185:

    insulae, Saliares dictae, quoniam in symphoniae cantu ad ictus modulantium pedum moventur,

    Plin. 2, 95, 96, § 209.—
    B.
    Transf.:

    virgines sonum vocis pulsu pedum modulantes incesserunt,

    beating time to, accompanying with the dance, Liv. 27, 37 fin.:

    (carmina) pastoris Siculi modulabor avenā,

    Verg. E. 10, 51:

    carmina descripsi, et modulans alterna notavi,

    id. ib. 5, 14:

    verba fidibus modulanda Latinis,

    Hor. Ep. 2, 2, 143:

    lyram,

    Tib. 3, 4, 39 —Hence, mŏdŭlātus, a, um, Part. and P. a., in pass. signif.
    A.
    Played upon, made by playing, played.
    1.
    Of an instrument:

    dic Latinum, Barbite, carmen Lesbio primum modulate civi,

    Hor. C. 1, 32, 5.—
    2.
    Of a song, tune, etc., sung:

    carmina,

    Suet. Aug. 57:

    a canticis ad aliorum similitudinem modulatis,

    Quint. 9, 2, 35.—
    B.
    Properly measured, in due measure, in time, melodious, musical ( poet. and in postAug. prose):

    ipso modulata dolore Verba fundebat,

    Ov. M. 14, 428:

    sonus,

    Plin. 10, 29, 43, § 81; § 85.— Comp.:

    ut moderatiores modulatioresque fierent animi,

    more harmonious, Gell. 1, 11, 1:

    lingua,

    id. 1, 15, 14:

    orationem modulatiorem aptioremque reddit,

    id. 13, 24, 9.— Sup.:

    modulatissimus cantus,

    Flor. 2, 7, 15.—Hence, adv.: mŏ-dŭlātē, measuredly, according to measure, in time, melodiously: modulate canentes tibiae, * Cic. N. D. 2, 8, 22:

    haec tu quam perite, quam concinne, quam modulate enuntiāsti,

    Aus. Ep. 19.— Comp.:

    ars modulatius incedendi,

    Amm. 16, 5, 10:

    verba modulatius collocata,

    Gell. 11, 13, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > modulor

  • 5 versus

    1.
    versus ( vors-), a, um, Part. of verto.
    2.
    versus ( vors-), adv. and prep., v. verto, P. a. fin.
    3.
    versus ( vors-), ūs (ante-class. collat. form of the plur. versi, Laev. ap. Prisc. p. 712 P.: versorum, Laber. ib.: versis, Val. ib.), m. [verto, a turning round, i. e. of the plough].
    I.
    A furrow, Col. 2, 2, 25; Plin. 18, 19, 49, § 177.—
    II.
    Transf., a line, row.
    A.
    In gen.:

    in versum distulit ulmos,

    Verg. G. 4, 144:

    remorum,

    Liv. 33, 30, 5; cf. Verg. A. 5, 119:

    foliorum,

    Plin. 15, 29, 37, § 122:

    creber catenarum,

    Sil. 7, 658.—
    B.
    In partic., a line of writing; and in poetry, a verse:

    ut primum versum (legis) attenderet,

    Cic. Rab. Post. 6, 14:

    deplorat primis versibus mansionem suam,

    id. Att. 2, 16, 4; id. de Or. 1, 61, 261:

    magnum numerum versuum ediscere,

    Caes. B. G. 6, 14; Nep. Epam. 4, 6; Liv. 41, 24, 13; Quint. 1, 4, 3; 7, 1, 37; 10, 1, 38; 10, 1, 41; Plin. Ep. 4, 11, 16; Ov. Am. 1, 11, 21:

    si quis minorem gloriae fructum putat ex Graecis versibus percipi quam ex Latinis, vehementer errat,

    Cic. Arch. 10, 23; id. de Or. 2, 64, 257; 3, 50, 194; id. Or. 20, 67; Quint. 9, 4, 48 sq.; 11, 2, 39; 11, 2, 51; Hor. S. 1, 10, 54; 2, 1, 21; id. Ep. 2, 2, 52; Verg. E. 5, 2.—
    C.
    The note, song of the nightingale, Plin. 10, 29, 43, § 83.—
    III.
    A land-measure, = Gr. plethron, Varr. R. R. 1, 10, 1.—
    IV.
    A kind of dance, or a turn, step, pas in a dance, Plaut. Stich. 5, 7, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > versus

  • 6 vorsus

    1.
    versus ( vors-), a, um, Part. of verto.
    2.
    versus ( vors-), adv. and prep., v. verto, P. a. fin.
    3.
    versus ( vors-), ūs (ante-class. collat. form of the plur. versi, Laev. ap. Prisc. p. 712 P.: versorum, Laber. ib.: versis, Val. ib.), m. [verto, a turning round, i. e. of the plough].
    I.
    A furrow, Col. 2, 2, 25; Plin. 18, 19, 49, § 177.—
    II.
    Transf., a line, row.
    A.
    In gen.:

    in versum distulit ulmos,

    Verg. G. 4, 144:

    remorum,

    Liv. 33, 30, 5; cf. Verg. A. 5, 119:

    foliorum,

    Plin. 15, 29, 37, § 122:

    creber catenarum,

    Sil. 7, 658.—
    B.
    In partic., a line of writing; and in poetry, a verse:

    ut primum versum (legis) attenderet,

    Cic. Rab. Post. 6, 14:

    deplorat primis versibus mansionem suam,

    id. Att. 2, 16, 4; id. de Or. 1, 61, 261:

    magnum numerum versuum ediscere,

    Caes. B. G. 6, 14; Nep. Epam. 4, 6; Liv. 41, 24, 13; Quint. 1, 4, 3; 7, 1, 37; 10, 1, 38; 10, 1, 41; Plin. Ep. 4, 11, 16; Ov. Am. 1, 11, 21:

    si quis minorem gloriae fructum putat ex Graecis versibus percipi quam ex Latinis, vehementer errat,

    Cic. Arch. 10, 23; id. de Or. 2, 64, 257; 3, 50, 194; id. Or. 20, 67; Quint. 9, 4, 48 sq.; 11, 2, 39; 11, 2, 51; Hor. S. 1, 10, 54; 2, 1, 21; id. Ep. 2, 2, 52; Verg. E. 5, 2.—
    C.
    The note, song of the nightingale, Plin. 10, 29, 43, § 83.—
    III.
    A land-measure, = Gr. plethron, Varr. R. R. 1, 10, 1.—
    IV.
    A kind of dance, or a turn, step, pas in a dance, Plaut. Stich. 5, 7, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > vorsus

  • 7 ludo

    lūdo, si, sum ( inf. ludier, Ter. Ad. 4, 3, 16), 3, v. a. and n. [root lud- for loid-, from Sanscr. krīd, to play; cf. laus and cluere from Sanscr. root cru-], to play.
    I.
    Lit., to play, play at a game of some kind:

    tesseris,

    Ter. Ad. 4, 7, 21:

    aleā ludere,

    Cic. Phil. 2, 23, 56:

    pilā et duodecim scriptis,

    id. de Or. 1, 50, 217; 1, 16, 73; 2, 62, 253:

    cum pila,

    id. Tusc. 5, 20, 60:

    trocho,

    Hor. C. 3, 24, 56:

    nucibus,

    Mart. 14, 1, 12:

    pilā,

    Val. Max. 8, 8, 2:

    positā luditur arcā,

    with one's whole cash-box staked, Juv. 1, 90:

    eburnis quadrigis cotidie in abaco,

    Suet. Ner. 22:

    apud quem alea lusum esse dicetur,

    Dig. 11, 5, 1 praef.:

    senatus consultum vetuit in pecuniam ludere,

    to play for money, ib. 11, 5, 2:

    ego nisi quom lusim nil morer ullum lucrum,

    Plaut. Rud. 4, 7, 22. —
    (β).
    With acc.:

    aleam,

    Suet. Aug. 70; id. Claud. 33; id. Ner. 30:

    par impar,

    id. Aug. 71; Hor. S. 2, 3, 248:

    ducatus et imperia,

    Suet. Ner. 35:

    Trojam,

    id. Caes. 39; id. Ner. 7:

    proelia latronum,

    Ov. A. A. 3, 357; cf. pass.:

    sunt aliis scriptae, quibus alea luditur, artes,

    id. Tr. 2, 471:

    alea luditur,

    Juv. 8, 10:

    aleae ludendae causa,

    Dig. 11, 5, 1 praef.:

    alea ludebatur,

    ib. 11, 5, 1, § 2.—
    (γ).
    Absol.:

    lusimus per omnes dies,

    Suet. Aug. 71; 94; cf.:

    ludis circensibus elephantos lusisse,

    appeared in the public games, Liv. 44, 18, 8.—In sup.:

    dimittere lusum,

    Varr. Sat. Men. 53, 7.—
    B.
    To play, sport, frisk, frolic:

    dum se exornat, nos volo Ludere inter nos,

    have some fun, Plaut. Stich. 5, 4, 20:

    ludere armis,

    Lucr. 2, 631:

    suppeditant et campus noster et studia venandi honesta exempla ludendi,

    Cic. Off. 1, 29, 104:

    ad ludendumne, an ad pugnandum, arma sumturi,

    id. de Or. 2, 20, 84:

    in numerum,

    dance, Verg. E. 6, 28:

    hic juvenum series teneris immixta puellis ludit,

    Tib. 1, 3, 64:

    cumque marinae In sicco ludunt fulicae,

    Verg. G. 1, 363:

    in exiguo cymba lacu,

    Ov. Tr. 2, 330. —
    II.
    Trop.
    A.
    To sport, play with any thing, to practise as a pastime, amuse one's self with any thing:

    illa ipsa ludens conjeci in communes locos, Cic. Par. prooem.: Prima Syracosio dignata est ludere versu Nostra... Thalia,

    Verg. E. 6, 1.—Esp., to play on an instrument of music, to make or compose music or song:

    ludere quae vellem calamo permisit agresti,

    Verg. E. 1, 10:

    talia fumosi luduntur mense Decembri,

    Ov. Tr. 2, 491:

    quod tenerae cantent, lusit tua musa, puellae,

    id. Am. 3, 1, 27:

    coloni Versibus incomptis ludunt,

    Verg. G. 2, 386:

    carmina pastorum,

    id. ib. 4, 565; Suet. Ner. 3:

    si quid vacui sub umbra Lusimus tecum,

    Hor. C. 1, 22, 2.—
    B.
    To sport, dally, wanton (cf. "amorous play," Milton, P. L. 9, 1045):

    scis solere illam aetatem tali ludo ludere,

    Plaut. Most. 5, 2, 36: affatim edi, bibi, lusi, Liv. Andron. ap. Paul. ex Fest. s. v. affatim, p. 11 Müll.; cf.:

    lusisti satis, edisti satis, atque bibisti,

    Hor. Ep. 2, 2, 214; Ov. A. A. 2, 389; Cat. 61, 207; Suet. Tib. 44; Mart. 11, 104, 5.—
    C.
    Ludere aliquem or aliquid, to play, mock, imitate, mimic a person or thing (only in mockery; cf.: partes agere, etc.): civem bonum ludit, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 9, 1; cf.:

    ludere opus,

    to imitate work, make believe work, Hor. S. 2, 3, 252:

    magistratum fascibus purpurāque,

    App. M. 11, p. 260 fin.:

    ludere causas,

    Calp. Ecl. 1, 45: impia dum Phoebi Caesar mendacia ludit, Poët. ap. Suet. Aug. 70.—
    D.
    To trifle with:

    summa pericula,

    Mart. 9, 38, 1:

    viribus imperii,

    Sen. Brev. Vit. 18, 4.—
    E.
    To spend in play or amusement, to sport away:

    otium,

    Mart. 3, 67, 9.—Hence, ludere operam, to throw away one's labor, to labor in vain, Plaut. Ps. 1, 3, 135.—
    F.
    To make sport or game of a person, to ridicule, rally, banter:

    Domitius in senatu lusit Appium collegam,

    Cic. Q. Fr. 2, 15 a, 13:

    satis jocose aliquem ludere,

    id. ib. 2, 12, 2:

    omnium irrisione ludi,

    id. de Or. 1, 12, 50.—Rarely with ad:

    caput aselli, ad quod lascivi ludebant ruris alumni,

    Juv. 11, 98.—
    G.
    To delude, deceive:

    auditis, an me ludit amabilis Insania?

    Hor. C. 3, 4, 5; Ov. A. A. 3, 332:

    custodes,

    Tib. 1, 6, 9; 3, 4, 7.— Comp.:

    hoc civili bello, quam multa (haruspicum responsa) luserunt,

    i. e. gave wanton, deceptive responses, Cic. Div. 2, 24, 53.

    Lewis & Short latin dictionary > ludo

См. также в других словарях:

  • song-and-dance — song and dance, Informal. an explanation or account, not necessarily true, and often intended to impress or deceive: »What s all this I hear about some song and dance you gave Colonel Snow about not wanting to join...? (Sinclair Lewis). song and… …   Useful english dictionary

  • Song and Dance — ist ein Musical von Andrew Lloyd Webber (Musik) und Don Black (Texte). Bemerkenswert daran ist, dass der erste Akt (Song) des Werkes komplett gesungen wird, während der zweite Akt (Dance) hauptsächlich aus Tanzdarbietungen besteht.… …   Deutsch Wikipedia

  • song and dance — ☆ song and dance n. 1. singing and dancing, esp. in vaudeville 2. Informal talk, esp. an explanation, that is pointless, devious, or evasive …   English World dictionary

  • song and dance — song′ and dance′ n. Informal. an extended, often self justifying explanation that may be irrelevant or untrue • Etymology: 1870–75, amer …   From formal English to slang

  • Song and Dance — Infobox Musical name=Song and Dance imagesize=300px caption= music= Andrew Lloyd Webber lyrics= Don Black, additional lyrics by Richard Maltby, Jr. book= basis= productions= 1982 West End 1985 Broadway 2007 Israel awards= Song and Dance is a… …   Wikipedia

  • song and dance — noun 1. theatrical performance combining singing and dancing • Hypernyms: ↑performance, ↑public presentation 2. an interesting but highly implausible story; often told as an excuse • Syn: ↑fairytale, ↑fairy tale, ↑fairy story, ↑ …   Useful english dictionary

  • song and dance — 1) N UNCOUNT: usu N n A song and dance act is a performance in which a person or group of people sing and dance. 2) PHRASE (disapproval) If you say that someone is making a song and dance about something, you mean they are making an unnecessary… …   English dictionary

  • song and dance — {n.}, {informal} 1. Foolish or uninteresting talk; dull nonsense. Usually used with give . * /I met Nancy today and she gave me a long song and dance about her family./ 2. A long lie or excuse, often meant to get pity. Usually used with give . *… …   Dictionary of American idioms

  • song and dance — {n.}, {informal} 1. Foolish or uninteresting talk; dull nonsense. Usually used with give . * /I met Nancy today and she gave me a long song and dance about her family./ 2. A long lie or excuse, often meant to get pity. Usually used with give . *… …   Dictionary of American idioms

  • song\ and\ dance — noun informal 1. Foolish or uninteresting talk; dull nonsense. Usually used with give . I met Nancy today and she gave me a long song and dance about her family. 2. A long lie or excuse, often meant to get pity. Usually used with give . Billy… …   Словарь американских идиом

  • song and dance — Synonyms and related words: Broadway musical, Singspiel, act, afterpiece, ballad opera, ballet, ballet divertissement, bamboozlement, befooling, bit, bluffing, calculated deception, chaser, chorus show, circumvention, comedy ballet, comic opera,… …   Moby Thesaurus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»